twoja Syberia

Mówisz że wszystko Ci sie wali,

Że nie układa się tak, jak miało być.

Mówisz że czujesz zmęczenie tym jak żyjesz,

Że to wszystko gdzie jestes to tylko zrządzenie losu.

Decyzje które mósiałeś podjąć, zbyt wcześnie aby wiedzieć ;Po co?

Doprowadziły cię w miejsce którego nie znosisz.

A teraz sam jesteś władcą swej Syberii,

Jednocześnie będąc jej niewolnikiem.

Bezmyślnie  i bezradnie ją sobie stworzyłeś.

Dobrowolnie acz nieświadomie,wpakowałeś się do gnoju

To gorsze od tamtej Syberii.

Bo nie wiesz jak to się stało,że w tym trwasz.

Bo nie ma w tobie nadzieji,

Nie ma buntu i walki.

Trwasz w tym.

Sam wymyślając sobie kary , sam wymierzając sobie chłosty

Pozbawiając się kolejnej godziny wolności.

Bo już tak przywykłeś i zobojętniałeś,

Że nie potrafisz spojrzeć trzeżwo.

Tak bardzo utknołeś w codzienności,

Że już nie widzisz że można innaczej.

Ciężko jest naprawić błędy,

Których się niedostrzega.

I tak samo trudno jest zauwarzyć kraty,

Z więzienia którego się nie widzi.

Czasem wystarczy spojrzeć trochę wyżej

Aby dojrzeć kogoś obok siebie.

Kogoś kto jest przy tobie,

I podaruje Ci odrobine wiary w siebie i nadzieji.

Kogoś kto trwa przy tobie,

I pomaga znalęść wyjście z tego mentalnego więzienia

które sam sobie zgotowałęś.

wystarczy  tylko spojrzeć dalej...